Geschiedenis

Er was er een jarig, hoera, hoera. en wie was dat? Dat was niemand minder dan
Marjolein. Zij zou de magische leeftijd bereiken van 55 jaar. En dat moest natuurlijk
gevierd worden. Voor deze gelegenheid had zij een huis gehuurd in België waar wij
een hele week zouden verblijven. Iedereen was erg enthousiast over dit idee en
gingen dan ook allen mee.

Er moesten natuurlijk wel wat voorbereidingen getroffen worden. Want als er
iemand in onze familie 55 jaar wordt moet daar iets speciaals mee gedaan worden.
Margreet nam in dit geval het voortouw. Marjolein was groot fan van de musical Les
Miserables en zou het niet leuk zijn als wij hier wat van op de bühne zouden kunnen
zetten. Zo gezegd zo gedaan. Er moest veel gerepeteerd worden en wie zou welke
rol krijgen. De spanning steeg, want het grootste probleem was hoe hielden wij dit
met z'n allen geheim. Nou dat was niet zo heel moeilijk, buiten een kleine
verspreking hier en daar. Maar met alle geluk in de wereld had Marjolein niks door.

Toch was dit niet het enige wat de familie op dat moment bezig hield. Gerben en
Renata waren namelijk 12.5 jaar getrouwd en dit was nog een reden voor een
feestje. Wat ook inhield dat er een tweede geheim aan zat te komen. De overige
familie leden moesten dus elke dag oppassen wat ze met wie bespraken. Voor
Gerben en Renata werd er een Griekse avond georganiseerd. De mannen zouden de
sirtaki gedanst worden de vrouwen gingen de franse kant op met de cancan.

Vele zaterdagen en zondagen werden gespendeerd bij Margreet en Theo, die hun
huis verbouwden om er een toneel van te maken en er was ook altijd wat te eten en
te drinken alsof de cateraar persoonlijk langs was geweest. Er werd gelachen en
natuurlijk ook veel geoefend. De regisseur is het geheel was Margreet, maar dit was
niet haar enige taak. Zij zou ook zorg dragen voor de kleding en het decor. Ze had
het er maar druk mee.

Toen de reis dichterbij kwam werden we met z'n allen wat nerveuzer de grote dag
zou bijna daar zijn.Dus eerst nog maar even een generale repetitie en zoals het
hoorde ging die niet naar behoren wat zou betekenen dat we klaar waren voor het
echte werk het optreden.

De dag was daar we waren al een dag in België en 's avonds zou het optreden
plaatsvinden. Toen Marjolein zich even terugtrok begonnen wij met de opbouw van
het decor en niet te vergeten de apparatuur als microfoons en boxen. John was
hiervoor de aangewezen persoon (de techneut van de familie). Iedereen ging zich
snel omkleden om klaar te staan voor het optreden. De kostuums waren geweldig
het leek net echt. Nu moest de jarige nog naar beneden komen en het feest zou
kunnen beginnen.

En daar kwam ze stralend als altijd. Ze was erg verrast bij het zien van het decor en
dacht dat het feest van Gerben en Renata pas de volgende dag plaats zou vinden. Zij
ging zitten en na een kleine introductie begon de show. En zoals voorspeld verliep
het allemaal geweldig. Marjolein was blij verrast en ze kreeg ook nog een cadeau.
Twee schilderijen van haar kleinkinderen en het programmaboekje zelf gemaakt van
Les Miserables.

De dag erna was het tijd om Gerben en Renata te verrassen. We gingen de avond
gekleed in een toga. De heren danste een fantastische sirtaki en de dames een
zwoele cancan. Ook zij wisten niet wat hun overkwam. En als klap op de vuurpijl
kregen ook zij een mooi cadeau een fotoboek en niet te vergeten een heerlijke taart
waar we met z'n allen van gesmuld hebben.

Dit was het begin van De Idealisten.